به گزارش اخبار جهادی، تحولات اخیر جنگ یمن به ویژه در زمینه واکنش‌های موشکی و عملیات هواپیماهای بدون سرنشین کمیته‌های مردمی و جریان  انصارالله یمن علاوه بر این که نقش سرنوشت‌سازی در تغییر موازنه‌های قدرت منطقه‌ای داشته و جنگ یمن را به باتلاقی برای عربستانو امارات متحده عربی تبدیل کرده،  به عامل بزرگی برای نگرانی‌های رژیم صهیونیستی تبدیل شده است.

عوامل نگرانی رژیم صهیونیستی از تحولات یمن را می توان در موارد زیر بررسی کرد:

*  سرویس های اطلاعاتی و مطالعاتی رژیم صهیونیستی همواره ملت یمن را به عنوان یک خطر احتمالی ضد رژیم خود قلمداد می‌کنند، چرا که یمنی ها اختلافات مبنایی با پروژه صهیونیستی دارند و از دیرباز شعار مرگ بر اسرائیل در زبان آنها بوده است. آنها البته نیم نگاهی نیز به موقعیت استراتژیک تنگه باب المندب دارند، به همین علت بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی تنها طی پنج سال گذشته اقدام به تایید جنگ عربستان سعودی و امارات ضد ملت یمن ننموده، بلکه به صورت محرمانه و با همکاری آمریکا در این جنگ مشارکت داشته و کارشناسان نظامی و خلبانان خود را در این جنگ شرکت داده است. این موضوع را منابع مطلع وابسته به جریان انصارالله مورد تاکید قرار داده‌اند.

* با رونمایی از توانمندی‌های موشکی و هواپیماهای بدون سرنشین انصارالله یمن، رژیم صهیونیستی ترس و وحشت بیشتری را احساس می کند، این موضوع از این منظر است که این تسلیحات می‌تواند روند جنگ یمن را به نفع آنها تغییر داده و آنها را قادر سازد تا بتوانند سلاح‌های دقیق‌تر و پیشرفته‌تری را تولید کنند.

در همین رابطه یک منبع نظامی یمنی اعلام کرد که صنایع نظامی وابسته به ارتش و کمیته‌های مردمی یمن موفق شده یک موشک بالستیک را تولید کند که برد آن بالغ بر ۲۵۰۰ کیلومتر است و می‌تواند اهداف مورد نظر خود را با دقت بسیار بالا هدف قرار دهد.

نام این موشک «قدس ۱» است.  علاوه بر این که برد این موشک می‌تواند پیامی برای رژیم صهیونیستی در صورت بروز هر جنگ احتمالی گسترده در منطقه باشد، نام آن نیز این پیام را به تل‌آویو مخابره می‌کند که هدف اصلی از تولید این موشک تاسیسات  حیاتی رژیم صهیونیستی است که می‌تواند در کنار رقبای سنتی رژیم صهیونیستی، منبع تهدید جدیدی برای این رژیم باشد.

این تهدید هنگامی افزایش پیدا می‌کند که می‌بینیم سامانه موشکی پاتریوت که بستر اساسی بسیاری از سامانه‌های دفاع موشکی رژیم صهیونیستی به شمار می‌رود،  نتوانسته کارایی قابل توجهی در برابر موشک‌های مقاومت یمن داشته باشد.  علاوه بر اینکه کارنامه سامانه‌های ضد موشکی داخلی رژیم صهیونیستی به ویژه سامانه گنبد آهنین نیز در درگیری‌های گذشته این رژیم در نوار غزه چندان درخشان نبوده است.

به این ترتیب همانگونه که نظریه پردازان جنگی رژیم صهیونیستی اذعان می‌کنند، تعدد جبهه‌ها به صورت همزمان یکی از منابع اصلی نگرانی اسرائیل برای آغاز جنگ جدید در منطقه است.

در اختیار داشتن چنین موشک‌هایی برای نیروهای ایدئولوژیک انصارالله یمن که بخش نوپای جریان مقاومت مردمی منطقه هستند، قاعدتا برای رژیم صهیونیستی نگران کننده خواهد بود،  چرا که آنها می‌دانند چنین موشک‌هایی علاوه بر اینکه می‌تواند تمامی عمق عربستان سعودی و امارات متحده و تمامی پایگاه‌ها و کشتی‌های جنگی آمریکا در منطقه خلیج فارس را هدف قرار دهد، می‌تواند سرزمین های اشغالی را نیز تهدید کند.

پیش از این عزیز راشد سخنگوی ارتش و کمیته‌های مردمی یمن در اکتبر سال  ۲۰۱۷ تهدیداتی را ضد پایگاه های نظامی رژیم صهیونیستی در اریتره مطرح کرده و گفته بود که در صورتی که همکاری رژیم اسرائیل با تجاوز سعودی- اماراتی به یمن ادامه داشته باشد،   نیروهای مردمی می‌توانند این پایگاه ها را هدف قرار دهند.

 در آن ‌زمان سایت اطلاعاتی صهیونیستی دبکا فایل نسبت به وجود چنین تسلیحاتی در نزد  نیروهای مردمی یمن ابراز تردید و اعلام کرد که این پایگاه‌ها در حدود ۹۷۳ کیلومتر از یمن فاصله دارد و فاصله اسرائیل تا یمن نیز حدود ۲۲۱۱ کیلومتر است و نیروهای یمنی چنین موشک‌هایی را در در اختیار ندارند که بتواند سرزمین های اشغالی یا حتی این پایگاه‌ها را هدف قرار دهد.

حال در شرایطی که موشک‌های یمن می‌تواند ریاض در فاصله ۱۱۲۵  کیلومتری یمن و ابوظبی در فاصله ۱۱۶۳  کیلومتری این کشور را هدف قرار دهد،  منافع خود را در منطقه استراتژیک باب المندب در خطر می‌بینند، علاوه بر اینکه بروز اطلاعاتی در خصوص تولید موشک‌های ۲۵۰۰ کیلومتری می‌تواند کابوسی برای سردمداران تل‌آویو باشد که انصارالله را قادر می‌سازد اهداف مستقیمی را در سرزمین‌های اشغالی مورد اصابت قرار دهند.

*  رژیم‌ صهیونیستی که قدرت تعامل با رقبایی نظیر جنبش‌های مقاومت فلسطین، حزب الله لبنان و دولت‌های سوریه و ایران را  در خود نمی‌بیند، در نتیجه تحولات اخیر خود را درگیر رقبای تازه احتمالی می‌بیند که می‌توان آنها را در گروههای مقاومت و حزب‌الله عراق و جریان‌های مردمی و انصار الله یمن دانست. این تحولات موازنه قدرت را در هر جنگ احتمالی فراگیر آینده برای رژیم صهیونیستی پیچیده‌تر از قبل می‌کند.

*  یکی دیگر از ابعاد نگرانی‌های رژیم صهیونیستی را می‌توان شکست متحدان منطقه ای این کشور دانست. رژیم آل سعود و امارات متحده عربی گرچه تاکنون مناسبات رسمی با رژیم اسرائیل نداشته‌اند، اما تحولات سال‌های اخیر به صورت ویژه نشان می دهد که سطح همکاری‌های آن ها با تل‌آویو از سطوح تجاری و سیاسی فراتر رفته و در ابعاد امنیتی و اطلاعاتی رشد فزاینده‌ای داشته است. اعلام امارات به عنوان یکی از شرکای ائتلاف متجاوز به یمن مبنی بر خروج تدریجی از جنگ در این کشور گرچه تردیدهایی نسبت به جدیت آن دارد، اما نشان دهنده بخشی از این بحران است.

این در حالی است که گزارش های رسانه‌ای از جمله اخبار مندرج در برخی روزنامه‌های آمریکایی و روزنامه الاخبار لبنان نشان می‌دهد که امارات برای جلوگیری از حمله موشکی انصارالله به کشور خود دست به دامن ایران شده و وعده داده که در صورتی که چنین حملاتی انجام نشود، آنها از جنگ یمن خارج خواهند شد. البته جریان انصار الله چنین توافقی را تکذیب کرده است.

*   شکست ائتلاف متجاوز به جنگ یمن، سیگنال دیگری از نگرانی‌ها برای رژیم صهیونیستی را به دنبال دارد که شامل سقوط یکی دیگر از متحدان سنتی آمریکا در منطقه خلیج فارس است. دولت‌های متوالی یمن که پیش از این از رویکردهای دموکراتیک در این کشور بهره نمی‌بردند، وابسته محض برنامه‌های منطقه‌ای آمریکا بودند، از این رو سازمان‌های جاسوسی رژیم صهیونیستی فعالیت‌های قابل توجهی در این منطقه داشت که نمونه‌های این فعالیت‌ها را می‌توان در انتقال بخش عظیمی از اقلیت های یهودی یمن به سرزمین‌های اشغالی مشاهده کرد.

اما با پیروزی جریان مردمی انصارالله در این کشور، احتمال تقویت رویکردهای دموکراتیک در یمن و برگزاری انتخابات آزاد و مردمی بدون مداخله جریان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی وجود دارد و همین موضوع شانس پیروزی گروههای غرب‌گرا و مدافع عربستان سعودی در یمن را به حداقل می‌رساند، بویژه که این روزها موج تنفر عمومی از عربستان و شرکای آن در یمن و نفرت از سیاست‌های مداخله‌جویانه آمریکا به اوج خود رسیده است.

*  یکی دیگر از منابع نگرانی رژیم صهیونیستی نسبت به تحولات یمن کنترل ارتش و کمیته‌های مردمی بر تنگه استراتژیک باب المندب است.  این نگرانی هنگامی افزایش پیدا می‌کند که ببینیم تحولات اخیر نیاز استراتژیک صنایع دریانوردی برای انتقال نفت خاورمیانه به تنگه‌های راهبردی هرمز و باب المندب را بیش از پیش نشان داده است. علاوه بر اینها شهر ایلات (شهری است بندری که در ساحل خلیج ایلات و در استان جنوبی سرزمین‌های اشغالی واقع شده‌است) بخش قابل توجهی از اهمیت خود را از کشتیرانی آزاد در باب المندب دریافت کرده است.

شواهدی از وحشت رژیم صهیونیستی از تحولات یمن

عمق این نگرانی هنگامی درک می‌شود که ببینیم مراکز مطالعاتی رژیم صهیونیستی از حدود ۶ ماه قبل و در شرایطی که بخش قابل توجهی از توانمندی‌های کنونی نیروهای مردمی یمن رونمایی نشده بود، نسبت به استفاده یمن از هواپیماهای بدون سرنشین و شلیک موشک‌های دوربرد به  شهرهای مختلف عربستان ابراز نگرانی کرده بودند.

مرکز مطالعات جامعه و دولت تل‌آویو در این مدت که ریاست شورای اداری آن بر عهده دوری گولد قائم‌مقام سابقه وزارت خارجه رژیم صهیونیستی قرار دارد، در ژانویه گذشته در مطلبی اعلام کرد که جریان انصارالله می‌تواند باعث نگرانی مقامات سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی باشد. این پایگاه خبری به کشته شدن تعداد قابل توجهی از افسران سعودی در درگیری‌های پایگاه العند با نیروهای مردمی اشاره کرده و نوشته بود که این تحولات می تواند نشانه بروز عرصه‌ای جدید ضد اسرائیل باشد.

همچنین میخل سیگل نیز که مسئولیت مدیریت پرونده ایران در تیپ مطالعات وابسته به بخش اطلاعات رژیم صهیونیستی را در اختیار داشته و در حال حاضر مشاور تعدادی از شرکت‌های خارجی فعال در کشورهای حاشیه خلیج فارس، بر ارتش و کمیته‌های مردمی یمن در جمع‌آوری اطلاعات جاسوسی دقیق و همچنین قدرت پهپادهای بدون سرنشین یمنی در حمل مقادیر قابل توجهی از مواد منفجره اشاره کرده و می‌نویسد که این شاخص‌ها می‌تواند تاثیر حملات نیروهای یمنی را افزایش داده و به الگویی برای جنبش حماس تبدیل شود تا آنها نیز از چنین هواپیماهای بدون سرنشینی برای هدف قرار دادن پایگاه‌های نظامی و شهرک‌های صهیونیست نشین اسرائیل در اطراف مناطق مرزی استفاده کنند.

این تحلیلگر سیاسی همچنین نسبت به دستیابی حزب الله لبنان و جنبش حماس به  قایق‌های بدون سرنشین هجومی نیز هشدار داده و این موضوع را خطری بزرگ برای اسرائیل قلمداد کردند و نوشتند که این موضوع تهدید جدی نه تنها برای کشتیرانی اسرائیل خواهد بود، بلکه می‌تواند تهدیدی بزرگ برای منابع گاز تحت اشغال اسرائیل باشد که در دریای مدیترانه واقع شده‌اند.