به گزارش اخبار جهادی، در روز شنبه حادثه‌ای تروریستی در اهواز رخ داد که طی آن ۲۶ نفر از هم‌وطنانمان شهید شدند. این حادثه اولین حادثه تروریستی در ایران نبود و از اول انقلاب تاکنون، بیش از ۱۷۰۰۰ ایرانی در حوادث تروریستی شهید شده‌اند، اما برخورد با این گروه‌ها همیشه با جدیت بوده و #گوشمالی_سختی به این گروه‌ها تاکنون داده شده است، به‌گونه‌ای که بسیاری از آن‌ها نابود شده یا به حاشیه رفته‌اند و دیگر نامی از آن‌ها شنیده نمی‌شود. در ادامه به معرفی سه گروه تروریستی می‌پردازیم که ترورهای آنان با جواب‌های سخت و خشن از سوی مقامات نظامی ایران روبرو شده است.

** منافقینی که ۱۲۰۰۰ ایرانی را ترور کردند

در سال ۱۳۴۴، سه دانشجوی دانشگاه‌های تهران به نام‌های محمد حنیف نژاد، علی‌اصغر بدیع‌زادگان و سعید محسن اقدام به تأسیس گروهی کردند که بعدها مجاهدین خلق نام گرفت. عمده فعالیت این گروه در دوره طاغوت، ترور مستشاران نظامی آمریکایی مقیم ایران و بعضی از مسئولین درجه ۲ رژیم شاه بود.

در پی فعالیت‌های نظامی این سازمان در سال ۱۳۵۰ بسیاری از اعضا دستگیر و اعدام شدند و از مرکزیت سازمان تنها مسعود رجوی به حبس ابد محکوم شد. در سال ۱۳۵۴، بخشی از سازمان طی بیانیه‌ای اعلام کرد که دیگر مبنای اسلامی را قبول ندارد و مارکسیست را علم مبارزه می‌داند. باقی اعضا نیز در زندان بر سر مواضع به‌ظاهر اسلامی خود ماندند اما با مارکسیست‌های زندانی پیمانی بسیار محکم و استراتژیک داشتند.

یکی از حادثه‌دیدگان عملیات تروریستی منافقین در میدان راه‌آهن تهران در سال ۱۳۶۳

مسعود رجوی در دی سال ۵۷ از زندان آزاد شد و مدیریت سازمان را بر عهده گرفت. وی در انتخابات ریاست جمهوری تأیید صلاحیت نشد و به حمایت از بنی‌صدر رو آورد. بعد از عزل بنی‌صدر، در ۳۰ خرداد ماه سال ۶۰ عوامل مجاهدین در تهران به شورش، غارت اموال عمومی و ترور مردم عادی پرداختند. رجوی مدعی است که در آن سال‌ها ۱۲۰۰۰ نفر را ترور کرده‌اند. انفجار مقر حزب جمهوری اسلامی و دفتر نخست‌وزیری منجر به شهادت بهشتی، رجایی و باهنر و ده‌ها نفر از مسئولین شد. در جریان جنگ هم طی ۲۳ عملیات نظامی در مرز ایران حدود ۶۰۰۰ نفر را به شهادت رساندند. انفجار حرم مطهر رضوی در سال ۷۳ و زدن خمپاره به مراکز حساس تهران در سال ۷۷، ترور صیاد شیرازی در سال ۷۸ از دیگر جنایات منافقین است.[۱]

** سرنوشت این گروه چه شد؟

این گروه در اواسط دهه شصت در عراق مستقر شد و خدمات زیادی به صدام داد. از جاسوسی گرفته تا ایجاد شبکه‌ی شنود در جبهه‌ها، بازجویی از اسیران ایرانی و حملات کوچک مرزی علیه ایران. این اتفاقات باعث شد که مقامات ایرانی تصمیم به مقابله با این گروه بپردازند. اولین حمله به گروه منافقین در سال ۱۳۶۶ رخ داد که طی آن ۲ فروند جنگنده بمب‌افکن f-۴ با پرواز از پایگاه سوم شکاری همدان (شهید نوژه) محل تجمع سالیانه فرماندهان این گروه در عمق خاک عراق را بمباران کردند که طی آن آسیب‌های فراوانی به منافقین وارد شد.

جنگ پایان یافت اما ۳ سال پس از آن، یعنی در سال ۱۳۷۰ بنا بر تصمیم مقامات سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی، دستور دومین حمله به مقر منافقین در اردوگاه اشرف صادر شد. عملیات هوایی نهاجا و متعاقب آن حمله موشکی که بعدها توسط نیروی هوایی سپاه صورت گرفت، یکی از افتخارات درخشان نیروهای مسلح کشورمان در مقابله با این گروهک تروریستی است که شاید چندان در طول این سال‌ها به آن پرداخته نشده است.

به همین منظور طی دستورالعمل عملیاتی، بنا شد تا ۹ فروند جنگنده بمب افکن F-۴E فانتوم از پایگاه سوم شکاری همدان و ۹ فروند جنگنده بمب افکن F-۵E تایگر از پایگاه چهارم شکاری دزفول به صورت دسته‌های ۳ فروندی و با فاصله زمانی ۵ دقیقه محل اردوگاه اشرف را مورد آماج بمب‌های خود قرار دهند.

در این میان یک فروند از هواپیماهای فانتوم در آتش پدافند بعثی گرفتار شده و خلبانان آن (قاسم محمدامینی و ارسلان شریفی) مجبور به خروج از هواپیما می‌شوند. این ۲ خلبان که به اسارت دشمن درآمده بودند، ۵ سال بعد به همراه سایر آزادگان به کشور بازگشتند.

این عملیات مهم و راهبردی که اخبار آن به سرعت در مراکز مهم خبری دنیا بازتاب پیدا کرد، آنچنان موفقیت‌آمیز بود که تا مدت‌ها شیرازه فعالیت‌های اساسی این اردوگاه را از هم پاشید، ضمن آنکه حضور گسترده ۱۸ فروندی جنگنده بمب‌افکن‌های نیروی هوایی کشورمان در عمق خاک عراق، با بهره‌گیری از پوشش‌های طبیعی کوهستانی بدون کوچک‌ترین شناسایی و همچنین مکالمه رادیویی و بهره‌گیری از زبده‌ترین خلبانان کشور که توانایی دستیابی به هر هدفی را در سخت‌ترین شرایط داشتند، نشان از آن داشت که توان پاسخ گویی ایران به هر تهدیدی -حتی در ورای مرزها- محدود به زمان خاصی نخواهد بود.[۲]

در سال ۱۳۸۰ نوبت به یگان‌های موشکی سپاه رسید که به مقرهای منافقین در عراق حمله کنند. در این سال ۷۷ موشک به سوی اردوگاه منافقین در عراق شلیک شد که خسارت‌های زیادی در پی داشت و طی آن و بنابر اقرار منافقین، به قرارگاه‌های حبیب، همایون، کوت، علوی و انزلی خسارت‌هایی وارد شد.

در نهایت عراقی‌ها در شهریور ۱۳۹۵ تصمیم به اخراج منافقین از کشورشان گرفتند و در نهایت اعضای سازمان مجاهدین (منافقین) مجبور شدند اردوگاه‌های اشرف و لیبرتی را به مقصد کشور آلبانی ترک کنند.[۳]

** حزب دموکراتی که دموکرات نیست

تشکیل حزب دموکرات ایران به دهه ۱۳۲۰ شمسی بازمی‌گردد. در دوم بهمن ماه ۱۳۲۴ در محمع عمومی حزب دمکرات، قاضی‌محمد به عنوان رئیس‌جمهور «حکومت خودمختار کردستان» جمهوری مهاباد را در زیر حمایت ارتش سرخ شوروی پایه‌گذاری کرد، اما این جمهوری دیری نپایید و پس از خروج نیروهای شوروی از ایران فروپاشید و قاضی‌محمد نیز اعدام شد.

این حزب قبل از انقلاب اسلامی فعالیت زیادی نداشت و پس از پیروزی انقلاب‌، عبدالرحمن قاسملو وارد ایران شد و در فضایی آماده و مناسب فعالیت علنی حزب را اعلام کرد.

این حزب پس از انقلاب از دو جناح عمده سیاسی و نظامی تشکیل شده است. جناح سیاسی که در رأس آن غنی بلوریان از زندانیان بنام حزب توده در دوران شاه قرار داشت و مورد حمایت شوروی (سابق) بود. این جناح خواستار کسب موقعیت رسمی و تثبیت شده در منطقه کردستان بود. بلوریان تلاش داشت هر چه زودتر امتیازاتی از دولت ایران بگیرد و کردستان را به پایگاه کمونیسم روسی تبدیل نماید.

جناح نظامی به رهبری عبدالرحمن قاسملو تحت حمایت دولت بعث عراق و آمریکا قرار داشت و بیشتر به دنبال تض